Beschou­wingen 2014 bij begroting 2015

Voorzitter, dank uw wel,

Voorzitter, een paar trends…onlangs werd bekend dat Google ophoudt met het investeren in wat we duurzame energie noemen, zon, wind energie: Duurzame energie gaat ons niet redden, zo stellen ze. De gedachte dat het voortdurend verbeteren van alternatieve bronnen voldoende is om de uitstoot van c02 te beperken bleek in de ogen van deze gigant niet haalbaar. Ze geven de pogingen op en wachten op een doorbraak’ Er moeten nieuwe technieken ontwikkeld worden, schrijven de gigant; 'ontwrichtende innovaties' die het hele energiesysteem op zijn kop zetten.’ Of ze er ook aan mee ontwikkelen is niet bekend.

Gisteren [25 november] besloot de gemeenteraad bijna unaniem om de sluis bij IJmuiden versneld te vergroten, een investering die nodig is volgens de voorstanders. Bijvoorbeeld omdat –zo zegt het havenjaarverslag- in 2020 69.000.000. ton fossiele brandstoffen doorgevoerd moeten worden, die bij verbranding zo’n 200.000.000 ton c02 de lucht in jaagt (overigens met name in Duitsland), ongeveer 5x de uitstoot van Nederland op dit moment.

In de wetenschapsbijlage van Volkskrant van 25 oktober stelt biochemicus Aiken dat, naast de opwarming van de aarde en het verlies aan biodiversiteit (waarvan de versnelling van het verlies aan nu 10x sneller dan het systeem aan kan), naast die twee, de verstoring van de stikstof cyclus de derde grote hedendaagse pronbleem is. Deze verstoring kan bijna uitsluitend worden toegeschreven door het toegenomen gebruik van kunstmest.

Volgens niet alleen Aiken, maar ook Al Gore, en zelfs Piketty (in het einde van zijn boek) is de verbindende factor in deze top drie van mondiale problemen de wereldwijde toename van consumptie van dierlijke eiwitten, Misschien ook geen wonder als je als je bedenkt dat we alleen al in Nederland op elk moment een half miljard dieren in leven hebben voor productie en verwerking. Handel, handel en handel.

En wat heeft het waterschap daar mee te maken, zou je kunnen vragen.

Alles.

Niet voor niets is het Hoogwaterbeschermingsprogramma een van de belangrijkste onderdelen waar we ons mee bezig houden en die ons de komende jaren in toenemende mate zal bezighouden. Niet voor niets heeft ook AGV een convenant mede ondertekend, genaamd Amsterdam Rainproof… Er staat ‘Partijen delen als ambitie voor het stedelijk gebied dat in 2050, bij hevige neerslag of bij hoog water aan de kust en in rivieren, schade aan gebouwen waar redelijkerwijs mogelijk, wordt voorkómen, mensen en diensten de hoofdwegen kunnen blijven gebruiken en de gezondheid niet bedreigd wordt; dat slachtoffers, schade en maatschappelijke ontwrichting, waar redelijkerwijs mogelijk, worden voorkómen; dat in 2050 de waterkwaliteit nog goed is.

Voor perioden van droogte en/of hitte en lage grondwaterstanden delen Partijen de ambitie dat in 2050 aantasting van funderingen, ongelijkmatige zetting en schade aan groen, aantasting van de gezondheid van mensen en van de leefbaarheid van de stad zo veel mogelijk wordt voorkómen en de stedelijke infrastructuren5 zo veel mogelijk blijven functioneren.

Ik was even in verwarring toen ik het las: zou het kunnen dat deze ambitie op dit moment niet het geval is? En zo nee wat is nu de ambitie?

Voorzitter, ik noem deze mondiale probleemgebieden omdat wij het als partij belangrijk vinden om deze verbindingen zichtbaar te maken en te houden. Het feit dat we onze dijken moeten verhogen, kades moeten verstevigen, steeds meer moeten zuiveren, komt ons inziens door de manier (wij noemen hem roekeloos) waarop we met onze wereld omgaan. Simpel gezegd: het wordt niet vanzelf beter, of mooier, helaas niet, het wordt vanzelf slechter en wel in toenemende mate, en we moeten steeds harder werken tegen steeds hogere kosten om droge voeten en schoon water te houden.

En ja, dan zijn we blij met de innovaties, zoals struviet terugwinning, dan zijn we blij met de milieu vriendelijke oevers, en met de methoden en technieken die we hebben om steeds meer typen vervuiling uit het water te halen. Dan kunnen we tevreden zijn over de begroting en de beperkte tariefstijging.

Maar omdat deze beschouwingen de laatste zijn van deze bestuursperiode vind ik het belangrijk de grotere kaders te schetsen en in het licht van die ontwikkelingen zult u het mij niet kwalijk nemen dat de maatregelen waarmee we met zijn allen blij zijn toch zolangzamerhand erg lijken op wat de Engelsen noemen ‘rearanging the deckchair on the titanic’.

We spraken de wens uit dat het voor de muskusratten een beter jaar zou worden, in plaats daarvan kwam er ruzie over geld. In 2014 is er wat ons betreft niets, maar dan ook niets verbeterd in de manier van muskusratten bestrijding. We hebben kennis genomen van de aantallen, maar niets over uitfasering van verdrinkingsvallen, niets over experimenten met alternatieen, maar ook niets over preventieve maatregelen bij herstel en/of onderhoud aan dijklichamen of kades.

Voorzitter de twee rode draden die net als vorig jaar opvallen zijn de geweldige innovatiekracht die we hebben om de rotzooi die we maken op te ruimer en de andere is dat het allemaal end-of pipe innovaties betreft, liever zien we natuurlijk een goed bronbeleid, eentje waarbij bijvoorbeeld de vervuiler betaalt naar rato van zijn vervuiling. En dat zal ook de komende tijd de inzet zijn van onze inspanningen

Rest mij de organisatie en het Dagelijks Bestuur te danken voor haar inspanningen

Voorzitter, dank u wel